Nikita Shcheholevatyi
Nauka niderlandzkiego: Tłumaczenie i analiza trzech dzieł Nescio po holendersku
Bavink, Hoyer en Bekker hadden alle drie al zoo vaak naar 't oudheidkundig museum in Leiden gewild en nu zou 't er dan van komen. (Bavink, Hoyer i Bekker już tyle razy chcieli iść do muzeum archeologicznego w Lejdzie i teraz miało to się stać; Bavink, Hoyer en Bekker hadden alle drie al zoo vaak naar 't oudheidkundig museum in Leiden gewild – Bavink, Hoyer i Bekker już tyle razy chcieli iść do muzeum archeologicznego w Lejdzie, en nu zou 't er dan van komen – i teraz miało to się stać).
En Kees moest mee, die deed wat de anderen deden. (I Kees musiał iść, robił to, co inni; En Kees moest mee – I Kees musiał iść, die deed wat de anderen deden – robił to, co inni).
In Leiden zou ik hen vinden. (W Lejdzie miałem ich znaleźć; In Leiden zou ik hen vinden – W Lejdzie miałem ich znaleźć).
't Was in December. (To było w grudniu; 't Was in December – To było w grudniu).
Ik stond achter op de tram, heelemaal achter op. (Stałem z tyłu tramwaju, całkiem z tyłu; Ik stond achter op de tram – Stałem z tyłu tramwaju, heelemaal achter op – całkiem z tyłu).
De tram reed maar door 't land en stond stil en reed weer, uren duurde 't, de landen lagen eindeloos. (Tramwaj jechał przez kraj, zatrzymywał się i znów ruszał, trwało to godziny, pola ciągnęły się bez końca; De tram reed maar door 't land – Tramwaj jechał przez kraj, en stond stil en reed weer, uren duurde 't – zatrzymywał się i znów ruszał, trwało to godziny, de landen lagen eindeloos – pola ciągnęły się bez końca).
En de lucht werd hoe langer hoe blauwer en de zon scheen alsof er bloemen moesten groeien uit de boerenkinkels. (I niebo stawało się coraz bardziej niebieskie, a słońce świeciło, jakby miały z niego wyrastać kwiaty; En de lucht werd hoe langer hoe blauwer – I niebo stawało się coraz bardziej niebieskie, en de zon scheen alsof er bloemen moesten groeien uit de boerenkinkels – a słońce świeciło, jakby miały z niego wyrastać kwiaty).
En de roode daken in de dorpen en de zwarte boomen en de akkers, veel met riet gedekt, hadden het lekker warm, en de duinen stonden in de zon met hun bloote hoofd. (I czerwone dachy wioskach, czarne drzewa i pola, wiele pokrytych trzciną, były przyjemnie ciepłe, a wydmy stały w słońcu z odkrytą głową; En de roode daken in de dorpen en de zwarte boomen en de akkers – I czerwone dachy wioskach, czarne drzewa i pola, veel met riet gedekt – wiele pokrytych trzciną, hadden het lekker warm – były przyjemnie ciepłe, en de duinen stonden in de zon met hun bloote hoofd – a wydmy stały w słońcu z odkrytą głową).
En de straatweg lag daar wit en pijnlijk in 't licht en kon de zon niet verdragen en de ruiten van de dorpslantaarns flikkerden, ook zij verdroegen met moeite 't felle licht. (I droga była biała i bolesna w świetle, nie mogła znieść słońca, a szyby latarni wioski migotały, również z trudem znosiły ostre światło; En de straatweg lag daar wit en pijnlijk in 't licht – I droga była biała i bolesna w świetle, en kon de zon niet verdragen – nie mogła znieść słońca, en de ruiten van de dorpslantaarns flikkerden, ook zij verdroegen met moeite 't felle licht – a szyby latarni wioski migotały, również z trudem znosiły ostre światło).
Maar ik werd hoe langer hoe kouder. (Ale robiło mi się coraz zimniej; Maar ik werd hoe langer hoe kouder – Ale robiło mi się coraz zimniej).
En zoo lang als de zon scheen, reed de tram. (I dopóki świeciło słońce, tramwaj jechał; En zoo lang als de zon scheen – I dopóki świeciło słońce, reed de tram – tramwaj jechał).
't Is een lange rit van Hillegom naar Leiden en de dag is kort in December. (Droga z Hillegom do Lejdy jest długa, a dzień w grudniu jest krótki; 't Is een lange rit van Hillegom naar Leiden – Droga z Hillegom do Lejdy jest długa, en de dag is kort in December – a dzień w grudniu jest krótki).
En op 't laatst stond er een lijk op de tram te staren in die malle groote koude zon, die vlamde als of de revolutie moest beginnen, alsof ze in Amsterdam bezig waren de kantoren af te breken, en die geen vonkje leven in m'n koude voeten en dooie beenen kon brengen. (I na koniec stał trup w tramwaju, patrząc w to głupie wielkie zimne słońce, które płonęło, jakby miała się zacząć rewolucja, jakby w Amsterdamie burzyli biura, i które nie mogło przynieść iskry życia moim zimnym stopom i martwym nogom; En op 't laatst stond er een lijk op de tram te staren – I na koniec stał trup w tramwaju, patrząc in die malle groote koude zon – w to głupie wielkie zimne słońce, die vlamde als of de revolutie moest beginnen – które płonęło, jakby miała się zacząć rewolucja, alsof ze in Amsterdam bezig waren de kantoren af te breken – jakby w Amsterdamie burzyli biura, en die geen vonkje leven in m'n koude voeten en dooie beenen kon brengen – i które nie mogło przynieść iskry życia moim zimnym stopom i martwym nogom).
En de zon werd steeds grooter en kouder en ik werd steeds kouder en bleef even groot. (I słońce stawało się coraz większe i zimniejsze, a ja stawałem się coraz zimniejszy i pozostawałem tak samo duży; En de zon werd steeds grooter en kouder – I słońce stawało się coraz większe i zimniejsze, en ik werd steeds kouder en bleef even groot – a ja stawałem się coraz zimniejszy i pozostawałem tak samo duży).
En de blauwe lucht keek vreeselijk ernstig: "Wat moest ik toch op die tram?" (A niebieskie niebo wyglądało strasznie poważnie: "Co ja robiłem w tym tramwaju?"; En de blauwe lucht keek vreeselijk ernstig – A niebieskie niebo wyglądało strasznie poważnie, "Wat moest ik toch op die tram?" – "Co ja robiłem w tym tramwaju?").
Dien middag maakte Bekker z'n eerste gedicht. (Tego popołudnia Bekker napisał swój pierwszy wiersz; Dien middag maakte Bekker z'n eerste gedicht – Tego popołudnia Bekker napisał swój pierwszy wiersz).
En toen ik met 't aansteken van de gaslantarens in Leiden aankwam en de onsterfelijken naast elkaar op een lange bank vond zitten in de derde klas wachtkamer van 't station, bij de kachel, toen moest ik mee 't gedicht ondergaan. (I kiedy przybyłem do Lejdy przy zapalaniu latarni gazowych i znalazłem nieśmiertelnych siedzących obok siebie na długiej ławce w poczekalni trzeciej klasy na stacji, przy piecu, musiałem z nimi przeżyć ten wiersz; En toen ik met 't aansteken van de gaslantarens in Leiden aankwam – I kiedy przybyłem do Lejdy przy zapalaniu latarni gazowych, en de onsterfelijken naast elkaar op een lange bank vond zitten – i znalazłem nieśmiertelnych siedzących obok siebie na długiej ławce, in de derde klas wachtkamer van 't station, bij de kachel – w poczekalni trzeciej klasy na stacji, przy piecu, toen moest ik mee 't gedicht ondergaan – musiałem z nimi przeżyć ten wiersz).
't Was heel mooi. (Było bardzo piękne; 't Was heel mooi – Było bardzo piękne).
Of 't geen naam had? (Czy nie miało tytułu?; Of 't geen naam had? – Czy nie miało tytułu?).
Bekker schudde van nee. (Bekker pokręcił głową na nie; Bekker schudde van nee – Bekker pokręcił głową na nie).
Maar Bavink en Hoyer schreeuwden, dat ze gezien hadden, dat er iets boven stond. (Ale Bavink i Hoyer krzyczeli, że widzieli, że coś było napisane na górze; Maar Bavink en Hoyer schreeuwden – Ale Bavink i Hoyer krzyczeli, dat ze gezien hadden, dat er iets boven stond – że widzieli, że coś było napisane na górze).
Een burgerheer zei: "Opscheppers" tegen den man, die aan de deur z'n kaartje knipte. (Mieszczanin powiedział: "Chwalipięty" do człowieka, który przy drzwiach sprawdzał bilety; Een burgerheer zei – Mieszczanin powiedział, "Opscheppers" tegen den man, die aan de deur z'n kaartje knipte – "Chwalipięty" do człowieka, który przy drzwiach sprawdzał bilety).
Bavink had 't papier te pakken, Wat stond er boven? (Bavink złapał papier, Co było napisane na górze?; Bavink had 't papier te pakken – Bavink złapał papier, Wat stond er boven? – Co było napisane na górze?).
Natuurlijk? "Aan haar." (Oczywiście? "Dla niej"; Natuurlijk? "Aan haar." – Oczywiście? "Dla niej").
Dat had ik zóo wel geweten. (To mogłem się domyślić; Dat had ik zóo wel geweten – To mogłem się domyślić).
Bavink vond dat er een schepje op de kachel moest, maar kon de kolenschep niet vinden. (Bavink uznał, że trzeba dorzucić węgla do pieca, ale nie mógł znaleźć łopaty do węgla; Bavink vond dat er een schepje op de kachel moest – Bavink uznał, że trzeba dorzucić węgla do pieca, maar kon de kolenschep niet vinden – ale nie mógł znaleźć łopaty do węgla).
Ze nemen in die wachtkamers altijd den kolenschep mee, anders stookt 't publiek te hard. (Zawsze zabierają łopatę do węgla z tych poczekalni, w przeciwnym razie ludzie grzeją za mocno; Ze nemen in die wachtkamers altijd den kolenschep mee – Zawsze zabierają łopatę do węgla z tych poczekalni, anders stookt 't publiek te hard – w przeciwnym razie ludzie grzeją za mocno).
Toen gooide Bavink de steenkolen met z'n handen in de kachel en kreeg mot met een kerel met een witte kiel aan. (Wtedy Bavink wrzucił węgiel rękami do pieca i posprzeczał się z facetem w białym fartuchu; Toen gooide Bavink de steenkolen met z'n handen in de kachel – Wtedy Bavink wrzucił węgiel rękami do pieca, en kreeg mot met een kerel met een witte kiel aan – i posprzeczał się z facetem w białym fartuchu).
't Was heel lollig dien avond. (Tego wieczoru było bardzo zabawnie; 't Was heel lollig dien avond – Tego wieczoru było bardzo zabawnie).
In den trein vielen Kees en Hoyer in slaap. (W pociągu Kees i Hoyer zasnęli; In den trein vielen Kees en Hoyer in slaap – W pociągu Kees i Hoyer zasnęli).
Bavink zat te praten met een Haagsch juffertje en de lucht van heliotroop op te snuiven die haar lieve leden ontsteeg. (Bavink rozmawiał z haską panienką i wdychał zapach heliotropu unoszący się z jej drobnych członków; Bavink zat te praten met een Haagsch juffertje – Bavink rozmawiał z haską panienką, en de lucht van heliotroop op te snuiven die haar lieve leden ontsteeg – i wdychał zapach heliotropu unoszący się z jej drobnych członków).
Toen begon Bekker weer over de hei te praten. (Wtedy Bekker znów zaczął mówić o wrzosowisku; Toen begon Bekker weer over de hei te praten – Wtedy Bekker znów zaczął mówić o wrzosowisku).
Daar wilde-i stilletjes wonen en maar afwachten wat God met 'm voorhad. (Chciał tam cicho mieszkać i czekać, co Bóg dla niego zaplanował; Daar wilde-i stilletjes wonen – Chciał tam cicho mieszkać, en maar afwachten wat God met 'm voorhad – i czekać, co Bóg dla niego zaplanował).
Doen kon je niks. (Nie mogłeś nic zrobić; Doen kon je niks – Nie mogłeś nic zrobić).
Hij was erg weemoedig. (Był bardzo melancholijny; Hij was erg weemoedig – Był bardzo melancholijny).
Ik had bezwaar tegen die hei: 't is er zoo droog. (Miałem zastrzeżenia do tego wrzosowiska: jest tam tak sucho; Ik had bezwaar tegen die hei – Miałem zastrzeżenia do tego wrzosowiska, 't is er zoo droog – jest tam tak sucho).
En ik vroeg Bekker waar-i van leven wilde, dat boeren van kantoorheeren lukt gemeenlijk niet al te best, behalve in Amerika, waar allerlei leugens van geloofd worden. (I zapytałem Bekker, z czego chciałby żyć, że uprawa roli przez biurowych pracowników zazwyczaj się nie udaje, chyba że w Ameryce, gdzie wierzy się we wszelkiego rodzaju kłamstwa; En ik vroeg Bekker waar-i van leven wilde – I zapytałem Bekker, z czego chciałby żyć, dat boeren van kantoorheeren lukt gemeenlijk niet al te best – że uprawa roli przez biurowych pracowników zazwyczaj się nie udaje, behalve in Amerika, waar allerlei leugens van geloofd worden – chyba że w Ameryce, gdzie wierzy się we wszelkiego rodzaju kłamstwa).
Maar hij maakte zich daarover geen zorg. (Ale on się tym nie martwił; Maar hij maakte zich daarover geen zorg – Ale on się tym nie martwił).
Hij had niks noodig. (Nie potrzebował niczego; Hij had niks noodig – Nie potrzebował niczego).
Nu weet hij beter. (Teraz wie lepiej; Nu weet hij beter – Teraz wie lepiej).
God alleen heeft niks noodig. (Tylko Bóg niczego nie potrzebuje; God alleen heeft niks noodig – Tylko Bóg niczego nie potrzebuje).
En dat is nu juist 't groote verschil tusschen God en ons. (I to jest właśnie ta wielka różnica między Bogiem a nami; En dat is nu juist 't groote verschil tusschen God en ons – I to jest właśnie ta wielka różnica między Bogiem a nami).
Er is dan ook niks van gekomen van die hei. (I z tego wrzosowiska nic nie wyszło; Er is dan ook niks van gekomen van die hei – I z tego wrzosowiska nic nie wyszło).
VII. Gezamenlijke momenten (VII. Wspólne chwile)
Wij zaten met z'n vieren bij Zandvoort in 't fijne witte zand aan den voet van 't duin en keken naar zee. (Siedzieliśmy we czwórkę w Zandvoort na drobnym białym piasku u podnóża wydmy i patrzyliśmy na morze; Wij zaten met z'n vieren bij Zandvoort – Siedzieliśmy we czwórkę w Zandvoort, in 't fijne witte zand aan den voet van 't duin en keken naar zee – na drobnym białym piasku u podnóża wydmy i patrzyliśmy na morze).
Kees was er niet bij. ('Nie było Keesa; Kees was er niet bij – Nie było Keesa).
't Was in 't laatst van Juli. (Było to pod koniec lipca; 't Was in 't laatst van Juli – Było to pod koniec lipca).
Om zeven uur stond de zon nog hoog boven de zee, maakte, alweer, ik kan 't niet helpen, 't is God zelf die steeds in herhalingen vervalt, maakte alweer een lange gouden streep op 't water en scheen op onze gelaten. (O siódmej słońce było jeszcze wysoko nad morzem, tworzyło, znów, nie mogę nic na to poradzić, to Bóg sam ciągle się powtarza, tworzyło długą złotą linię na wodzie i świeciło na nasze twarze; Om zeven uur stond de zon nog hoog boven de zee – O siódmej słońce było jeszcze wysoko nad morzem, maakte, alweer, ik kan 't niet helpen, 't is God zelf die steeds in herhalingen vervalt – tworzyło, znów, nie mogę nic na to poradzić, to Bóg sam ciągle się powtarza, maakte alweer een lange gouden streep op 't water en scheen op onze gelaten – tworzyło długą złotą linię na wodzie i świeciło na nasze twarze).
Aan den gezichtseinder voer een sleepboot en rees en daalde; als-i daalde zag je enkel de stoompijp. (Na horyzoncie płynął holownik, wznosił się i opadał; kiedy opadał, widziało się tylko komin; Aan den gezichtseinder voer een sleepboot en rees en daalde – Na horyzoncie płynął holownik, wznosił się i opadał, als-i daalde zag je enkel de stoompijp – kiedy opadał, widziało się tylko komin).
Bekker zou den volgenden dag naar Duitschland gaan. (Bekker miał następnego dnia jechać do Niemiec; Bekker zou den volgenden dag naar Duitschland gaan – Bekker miał następnego dnia jechać do Niemiec).
Door zijn groote talenkennis had-i een betrekking gekregen als correspondent op een fabriek. (Dzięki swojej wielkiej znajomości języków dostał posadę korespondenta w fabryce; Door zijn groote talenkennis had-i een betrekking gekregen als correspondent op een fabriek – Dzięki swojej wielkiej znajomości języków dostał posadę korespondenta w fabryce).
En Hoyer ging naar Parijs, schilderen. (A Hoyer jechał do Paryża, aby malować; En Hoyer ging naar Parijs – A Hoyer jechał do Paryża, schilderen – aby malować).
Bekker vooral was weer erg weemoedig. (Bekker szczególnie był znów bardzo melancholijny; Bekker vooral was weer erg weemoedig – Bekker szczególnie był znów bardzo melancholijny).
Hij wou dat-i dat baantje maar niet aangenomen had. (Chciał, żeby nie przyjął tej pracy; Hij wou dat-i dat baantje maar niet aangenomen had – Chciał, żeby nie przyjął tej pracy).
Hij begreep niet goed meer waarom-i 't gedaan had. (Już dobrze nie rozumiał, dlaczego to zrobił; Hij begreep niet goed meer waarom-i 't gedaan had – Już dobrze nie rozumiał, dlaczego to zrobił).
Twee uur was-i in dat ellendige fabrieksstadje geweest om zich voor te stellen. (Był dwie godziny w tym nędznym miasteczku fabrycznym, aby się przedstawić; Twee uur was-i in dat ellendige fabrieksstadje geweest – Był dwie godziny w tym nędznym miasteczku fabrycznym, om zich voor te stellen – aby się przedstawić).
Ziek was-i er geworden, heimwee had-i er gekregen. (Zachorował tam, dostał tęsknoty za domem; Ziek was-i er geworden – Zachorował tam, heimwee had-i er gekregen – dostał tęsknoty za domem).
Zoo gauw mogelijk was-i naar 't station gevlucht. (Jak najszybciej uciekł na stację; Zoo gauw mogelijk was-i naar 't station gevlucht – Jak najszybciej uciekł na stację).
Daar lagen gelukkig de rails nog, onafzienbaar, recht, tot aan den horizon, de weg naar Amsterdam. (Na szczęście tory jeszcze tam były, niekończące się, proste, aż po horyzont, droga do Amsterdamu; Daar lagen gelukkig de rails nog – Na szczęście tory jeszcze tam były, onafzienbaar, recht, tot aan den horizon – niekończące się, proste, aż po horyzont, de weg naar Amsterdam – droga do Amsterdamu).
En zijn biljet had-i voor den dag gehaald. (I wyjął swój bilet; En zijn biljet had-i voor den dag gehaald – I wyjął swój bilet).
En er had nog duidelijk opgestaan: "nach Amsterdam". (I było na nim wyraźnie napisane: "do Amsterdamu"; En er had nog duidelijk opgestaan – I było na nim wyraźnie napisane, "nach Amsterdam" – "do Amsterdamu").
En op tijd was de trein gekomen en had 'm over de rails naar huis gereden. (I na czas przyjechał pociąg i zabrał go po torach do domu; En op tijd was de trein gekomen – I na czas przyjechał pociąg, en had 'm over de rails naar huis gereden – i zabrał go po torach do domu).
En toen-i aan 't Centraal station was afgestapt, toen had-i in de volheid zijns gemoeds een praatje gemaakt met den machinist en hem een sigaar gegeven, een dure, en even de locomotief met z'n hand aangeraakt en gedacht: "aai locomotief". (A kiedy wysiadł na dworcu centralnym, w pełni serca porozmawiał z maszynistą, dał mu drogą cygaro, dotknął ręką lokomotywy i pomyślał: "głaskaj lokomotywę"; En toen-i aan 't Centraal station was afgestapt – A kiedy wysiadł na dworcu centralnym, toen had-i in de volheid zijns gemoeds een praatje gemaakt met den machinist – w pełni serca porozmawiał z maszynistą, en hem een sigaar gegeven, een dure – dał mu drogą cygaro, en even de locomotief met z'n hand aangeraakt en gedacht: "aai locomotief" – dotknął ręką lokomotywy i pomyślał: "głaskaj lokomotywę").
En toch had-i dat baantje aangenomen. (A jednak przyjął tę pracę; En toch had-i dat baantje aangenomen – A jednak przyjął tę pracę).
't Gaf een boel meer dan-i hier verdiende. (Dawało znacznie więcej niż tutaj zarabiał; 't Gaf een boel meer dan-i hier verdiende – Dawało znacznie więcej niż tutaj zarabiał).
En nu moest-i weg en zou den Ringdijk niet meer zien. (A teraz musiał wyjechać i nie zobaczy już Ringdijk; En nu moest-i weg – A teraz musiał wyjechać, en zou den Ringdijk niet meer zien – i nie zobaczy już Ringdijk).
En al dien tijd zouden die rails daar liggen, maar hij zou hoogstens daarginds op 't perron kunnen staan en er naar kijken en de treinen zien vertrekken, 's avonds, en 's Zondags den geheelen dag, vele malen. (I przez cały ten czas tory będą tam leżeć, ale najwyżej będzie mógł stać tam na peronie, patrzeć na nie i widzieć odjeżdżające pociągi, wieczorami i przez cały dzień w niedzielę, wiele razy; En al dien tijd zouden die rails daar liggen – I przez cały ten czas tory będą tam leżeć, maar hij zou hoogstens daarginds op 't perron kunnen staan en er naar kijken – ale najwyżej będzie mógł stać tam na peronie, patrzeć na nie, en de treinen zien vertrekken, 's avonds, en 's Zondags den geheelen dag, vele malen – i widzieć odjeżdżające pociągi, wieczorami i przez cały dzień w niedzielę, wiele razy).
Nu was de zon lager en rood, de gouden streep was weg. (Teraz słońce było niżej i czerwone, złota linia zniknęła; Nu was de zon lager en rood – Teraz słońce było niżej i czerwone, de gouden streep was weg – złota linia zniknęła).
't Was een warme, stille avond. (To był ciepły, cichy wieczór; 't Was een warme, stille avond – To był ciepły, cichy wieczór).
Het roode water rimpelde wat, de branding rolde langzaam en ruischte maar zacht. (Czerwona woda lekko się marszczyła, fala powoli się toczyła i cicho szumiała; Het roode water rimpelde wat – Czerwona woda lekko się marszczyła, de branding rolde langzaam en ruischte maar zacht – fala powoli się toczyła i cicho szumiała).
Bekker had een theorie, dat-i zou sparen en terugkomen en op de hei gaan wonen. (Bekker miał teorię, że będzie oszczędzał, wróci i zamieszka na wrzosowisku; Bekker had een theorie – Bekker miał teorię, dat-i zou sparen en terugkomen en op de hei gaan wonen – że będzie oszczędzał, wróci i zamieszka na wrzosowisku).
Maar hij geloofde er zelf niet aan in zijn hart. (Ale sam w to nie wierzył w swoim sercu; Maar hij geloofde er zelf niet aan in zijn hart – Ale sam w to nie wierzył w swoim sercu).
En wij probeerden 't te gelooven, zelfs Hoyer probeerde 't en wij overtuigden ons zelf dat 't zoo gaan zou, maar wij geloofden 't niet. (A my próbowaliśmy w to uwierzyć, nawet Hoyer próbował i przekonaliśmy się, że tak będzie, ale nie wierzyliśmy; En wij probeerden 't te gelooven – A my próbowaliśmy w to uwierzyć, zelfs Hoyer probeerde 't – nawet Hoyer próbował, en wij overtuigden ons zelf dat 't zoo gaan zou – i przekonaliśmy się, że tak będzie, maar wij geloofden 't niet – ale nie wierzyliśmy).
En 't is ook zoo niet gegaan. (I tak się nie stało; En 't is ook zoo niet gegaan – I tak się nie stało).
Na een jaar is Bekker teruggekomen. (Po roku Bekker wrócił; Na een jaar is Bekker teruggekomen – Po roku Bekker wrócił).
Hij had een paar honderd gulden overgehouden en liep weer iederen morgen om half negen in de Linnaeusstraat met z'n brood in een zeiltje. (Oszczędził kilkaset gulden i znów co rano o wpół do dziewiątej chodził po Linnaeusstraat z chlebem w torbie; Hij had een paar honderd gulden overgehouden – Oszczędził kilkaset gulden, en liep weer iederen morgen om half negen in de Linnaeusstraat met z'n brood in een zeiltje – i znów co rano o wpół do dziewiątej chodził po Linnaeusstraat z chlebem w torbie).
Een mensch heeft veel noodig. (Człowiek potrzebuje wiele; Een mensch heeft veel noodig – Człowiek potrzebuje wiele).
Maar dien avond dachten wij niet aan zeiltjes met brood. (Ale tego wieczoru nie myśleliśmy o torbach z chlebem; Maar dien avond dachten wij niet aan zeiltjes met brood – Ale tego wieczoru nie myśleliśmy o torbach z chlebem).
Wij deden erg ons best om te gelooven, dat wij er nog heel wat van terecht zouden brengen. (Bardzo staraliśmy się uwierzyć, że jeszcze wiele osiągniemy; Wij deden erg ons best om te gelooven – Bardzo staraliśmy się uwierzyć, dat wij er nog heel wat van terecht zouden brengen – że jeszcze wiele osiągniemy).
Verbazen zouden wij de wereld, zoo kalm en onaanzienlijk als wij daar zaten met opgetrokken beenen en onze acht handen om onze knieën. (Zadziwilibyśmy świat, tak spokojnie i niepozornie, jak tam siedzieliśmy z podciągniętymi nogami i ośmioma rękami wokół kolan; Verbazen zouden wij de wereld – Zadziwilibyśmy świat, zoo kalm en onaanzienlijk als wij daar zaten met opgetrokken beenen – tak spokojnie i niepozornie, jak tam siedzieliśmy z podciągniętymi nogami, en onze acht handen om onze knieën – i ośmioma rękami wokół kolan).
Hoyer had zich voorgenomen allerlei gemeene dingen te schilderen. (Hoyer postanowił malować wszelkie pospolite rzeczy; Hoyer had zich voorgenomen – Hoyer postanowił, allerlei gemeene dingen te schilderen – malować wszelkie pospolite rzeczy).
In een tijdschrift had-i een artikel gelezen over de sociale taak van den kunstenaar, hij was er nu achter. (W czasopiśmie przeczytał artykuł o społecznym zadaniu artysty, teraz to rozumiał; In een tijdschrift had-i een artikel gelezen – W czasopiśmie przeczytał artykuł, over de sociale taak van den kunstenaar – o społecznym zadaniu artysty, hij was er nu achter – teraz to rozumiał).
Hij begon een dispuut met Bekker over de hei. (Rozpoczął dysputę z Bekkerem o wrzosowisku; Hij begon een dispuut met Bekker over de hei – Rozpoczął dysputę z Bekkerem o wrzosowisku).
Het was mirakel geleerd. (Było to cudownie wykształcone; Het was mirakel geleerd – Było to cudownie wykształcone).
Hij probeerde Bekker te overtuigen, dat 't verkeerd was zich af te zonderen van de wereld en naar die hei te gaan, waar-i toch nooit naar toe zou gaan. (Próbował przekonać Bekker, że to źle izolować się od świata i iść na to wrzosowisko, na które i tak nigdy nie pójdzie; Hij probeerde Bekker te overtuigen – Próbował przekonać Bekker, dat 't verkeerd was zich af te zonderen van de wereld – że to źle izolować się od świata, en naar die hei te gaan, waar-i toch nooit naar toe zou gaan – i iść na to wrzosowisko, na które i tak nigdy nie pójdzie).
Een kunstenaar behoort te staan midden in 't moderne leven. (Artysta powinien stać w centrum współczesnego życia; Een kunstenaar behoort te staan midden in 't moderne leven – Artysta powinien stać w centrum współczesnego życia).
Van mij wilde Hoyer weten hoe ik er over dacht. (Hoyer chciał wiedzieć ode mnie, co o tym sądzę; Van mij wilde Hoyer weten hoe ik er over dacht – Hoyer chciał wiedzieć ode mnie, co o tym sądzę).
Ik zei maar, dat ik er nooit over gedacht had. (Powiedziałem tylko, że nigdy o tym nie myślałem; Ik zei maar, dat ik er nooit over gedacht had – Powiedziałem tylko, że nigdy o tym nie myślałem).
Ik begreep ook niet wat-i wilde, hij wist 't immers, waarom moest-i nu nog weten hoe ik er over dacht. (Nie rozumiałem też, czego chciał, przecież wiedział, dlaczego musiał wiedzieć, co o tym myślę; Ik begreep ook niet wat-i wilde – Nie rozumiałem też, czego chciał, hij wist 't immers – przecież wiedział, waarom moest-i nu nog weten hoe ik er over dacht – dlaczego musiał wiedzieć, co o tym myślę).
Alleen Bavink zei niets, hij zat met z'n kin op z'n knieën en ontving de zon in z'n hart. (Tylko Bavink nic nie mówił, siedział z brodą na kolanach i przyjmował słońce do serca; Alleen Bavink zei niets – Tylko Bavink nic nie mówił, hij zat met z'n kin op z'n knieën en ontving de zon in z'n hart – siedział z brodą na kolanach i przyjmował słońce do serca).
De zon was nu zoo plat als een suikerboon en dof rood, hij was bijna weg. (Słońce było teraz płaskie jak cukrowa fasolka i matowo czerwone, prawie zniknęło; De zon was nu zoo plat als een suikerboon en dof rood – Słońce było teraz płaskie jak cukrowa fasolka i matowo czerwone, hij was bijna weg – prawie zniknęło).
Hoyer kon er niet bij blijven zitten. (Hoyer nie mógł tam siedzieć; Hoyer kon er niet bij blijven zitten – Hoyer nie mógł tam siedzieć).
Hij sprong op en nam Bekker mee. (Skoczył i zabrał Bekker; Hij sprong op en nam Bekker mee – Skoczył i zabrał Bekker).
Zij wandelden langs 't strand, in de verte hoorde we Hoyer schreeuwen, blijkbaar wond-i zich op. (Spacerowali wzdłuż plaży, z daleka słyszeliśmy krzyki Hoyera, najwyraźniej się denerwował; Zij wandelden langs 't strand – Spacerowali wzdłuż plaży, in de verte hoorde we Hoyer schreeuwen, blijkbaar wond-i zich op – z daleka słyszeliśmy krzyki Hoyera, najwyraźniej się denerwował).
Bavink en ik bleven nog even zitten, toen drentelden wij zachtjes achter hen aan. (Bavink i ja jeszcze chwilę siedzieliśmy, a potem delikatnie ruszyliśmy za nimi; Bavink en ik bleven nog even zitten – Bavink i ja jeszcze chwilę siedzieliśmy, toen drentelden wij zachtjes achter hen aan – a potem delikatnie ruszyliśmy za nimi).
't Leek me niets leuk een levensbeschouwing te hebben, Hoyer schreeuwde zoo. (Nie wydawało mi się fajnie mieć filozofię życia, Hoyer tak krzyczał; 't Leek me niets leuk een levensbeschouwing te hebben – Nie wydawało mi się fajnie mieć filozofię życia, Hoyer schreeuwde zoo – Hoyer tak krzyczał).
Bavink en ik stonden stil en keken naar de punten van onze schoenen en naar 't aanrollen van de verloopende golven. (Bavink i ja zatrzymaliśmy się i patrzyliśmy na czubki naszych butów oraz na toczące się fale; Bavink en ik stonden stil – Bavink i ja zatrzymaliśmy się, en keken naar de punten van onze schoenen en naar 't aanrollen van de verloopende golven – i patrzyliśmy na czubki naszych butów oraz na toczące się fale).
De zon was weg, de roode schijn op 't water begon te verbleken, in 't zuiden klom een blauwige duisternis. (Słońce zniknęło, czerwony blask na wodzie zaczął blednąć, na południu wznosiła się niebieskawa ciemność; De zon was weg – Słońce zniknęło, de roode schijn op 't water begon te verbleken – czerwony blask na wodzie zaczął blednąć, in 't zuiden klom een blauwige duisternis – na południu wznosiła się niebieskawa ciemność).
Er was een geur van modder. (Był zapach błota; Er was een geur van modder – Był zapach błota).
In de verte, bij 't dorp, gingen plotseling de booglampen aan bij 't strand. (W oddali, przy wiosce, nagle zapaliły się łukowe lampy na plaży; In de verte, bij 't dorp – W oddali, przy wiosce, gingen plotseling de booglampen aan bij 't strand – nagle zapaliły się łukowe lampy na plaży).
"Begrijp jij dat," vroeg Bavink, "van die sociale taak?" ("Rozumiesz to," zapytał Bavink, "o tym społecznym zadaniu?"; Begrijp jij dat – "Rozumiesz to", vroeg Bavink – zapytał Bavink, van die sociale taak? – "o tym społecznym zadaniu?").
Ik haalde m'n schouders op. (Wzruszyłem ramionami; Ik haalde m'n schouders op – Wzruszyłem ramionami).
"Wat zou dat voor 'n vent zijn, die dat artikel geschreven heeft? Heb jij verantwoordelijkheidsgevoel, Koekebakker?" (Kim mógłby być ten człowiek, który napisał ten artykuł? Czy masz poczucie odpowiedzialności, Koekebakker?; Wat zou dat voor 'n vent zijn, die dat artikel geschreven heeft? – Kim mógłby być ten człowiek, który napisał ten artykuł?, Heb jij verantwoordelijkheidsgevoel, Koekebakker? – Czy masz poczucie odpowiedzialności, Koekebakker?).
Daar had Hoyer 't ook over gehad. (Hoyer też o tym mówił; Daar had Hoyer 't ook over gehad – Hoyer też o tym mówił).
"Hoyer praat machtig mooi," zei Bavink. ("Hoyer mówi pięknie," powiedział Bavink; Hoyer praat machtig mooi – "Hoyer mówi pięknie", zei Bavink – powiedział Bavink).
"Machtig mooi. Ik heb geen verantwoordelijkheidsgevoel. Ik kan me daar niet mee ophouden. Ik moet schilderen." ("Pięknie. Nie mam poczucia odpowiedzialności. Nie mogę się tym zajmować. Muszę malować"; Machtig mooi – "Pięknie", Ik heb geen verantwoordelijkheidsgevoel – "Nie mam poczucia odpowiedzialności", Ik kan me daar niet mee ophouden – "Nie mogę się tym zajmować", Ik moet schilderen – "Muszę malować").
"Een lolletje is 't niet. Wat zei-di ook weer?" ("To nie jest zabawne. Co on mówił?"; Een lolletje is 't niet – "To nie jest zabawne", Wat zei-di ook weer? – "Co on mówił?").
