Nikita Shcheholevatyi
Nauka niderlandzkiego: Tłumaczenie i analiza trzech dzieł Nescio po holendersku
Af en toe zei iemand eens wat. (Od czasu do czasu ktoś coś mówił; Af en toe zei iemand eens wat – Od czasu do czasu ktoś coś mówił).
Bavink vond schilderen 't stomste dat iemand doen kon. (Bavink uważał malowanie za najgłupszą rzecz, jaką można robić; Bavink vond schilderen – Bavink uważał malowanie, 't stomste dat iemand doen kon – za najgłupszą rzecz, jaką można robić).
Kees begreep er weer niks van. (Kees znowu nic z tego nie rozumiał; Kees begreep er weer niks van – Kees znowu nic z tego nie rozumiał).
"Je moest zoo maar stilletjes blijven zitten," zei Bavink en keek naar de lucht. (Powinieneś po prostu cicho siedzieć, powiedział Bavink, patrząc na niebo; Je moest zoo maar stilletjes blijven zitten – Powinieneś po prostu cicho siedzieć, zei Bavink en keek naar de lucht – powiedział Bavink, patrząc na niebo).
Een groote groenachtige ster stond daar te donkeren. (Wielka zielonkawa gwiazda świeciła tam w ciemności; Een groote groenachtige ster – Wielka zielonkawa gwiazda, stond daar te donkeren – świeciła tam w ciemności).
"Je moest zoo maar stilletjes blijven zitten te verlangen zonder te weten waarnaar." (Powinieneś po prostu cicho siedzieć i tęsknić, nie wiedząc za czym; Je moest zoo maar stilletjes blijven zitten te verlangen – Powinieneś po prostu cicho siedzieć i tęsknić, zonder te weten waarnaar – nie wiedząc za czym).
En hij stopte een versche pijp. (I nabił świeżą fajkę; En hij stopte een versche pijp – I nabił świeżą fajkę).
III. Eerste teleurstellingen (III. Pierwsze rozczarowania)
Het was een wonderlijke tijd. (To był cudowny czas; Het was een wonderlijke tijd – To był cudowny czas).
Als ik er even over nadenk, dan moet die tijd nog voortduren, die duurt zoolang er jongens van negentien, twintig jaar rondloopen. (Jak o tym pomyślę, to ten czas musi jeszcze trwać, dopóki chodzą chłopcy w wieku dziewiętnastu, dwudziestu lat; Als ik er even over nadenk – Jak o tym pomyślę, dan moet die tijd nog voortduren – to ten czas musi jeszcze trwać, die duurt zoolang er jongens van negentien, twintig jaar rondloopen – dopóki chodzą chłopcy w wieku dziewiętnastu, dwudziestu lat).
Maar voor ons is hij lang voorbij. (Ale dla nas już dawno minął; Maar voor ons is hij lang voorbij – Ale dla nas już dawno minął).
Wij waren boven de wereld en de wereld was boven ons en drukte zwaar op ons. (Byliśmy ponad światem, a świat był ponad nami i mocno nas przygniatał; Wij waren boven de wereld – Byliśmy ponad światem, en de wereld was boven ons en drukte zwaar op ons – a świat był ponad nami i mocno nas przygniatał).
Heel in de diepte zagen wij de wereld vol bedrijvigheid en verachtten de menschen, de gewichtige heeren vooral, de heeren, die 't druk hebben en die denken dat zij 't aardig ver in de wereld hebben gebracht. (Głęboko w dole widzieliśmy świat pełen działalności i gardziliśmy ludźmi, zwłaszcza ważnymi panami, którzy byli zajęci i myśleli, że osiągnęli wiele w życiu; Heel in de diepte zagen wij de wereld vol bedrijvigheid – Głęboko w dole widzieliśmy świat pełen działalności, en verachtten de menschen – i gardziliśmy ludźmi, de gewichtige heeren vooral – zwłaszcza ważnymi panami, de heeren, die 't druk hebben en die denken dat zij 't aardig ver in de wereld hebben gebracht – którzy byli zajęci i myśleli, że osiągnęli wiele w życiu).
Maar wij waren arm. (Ale byliśmy biedni; Maar wij waren arm – Ale byliśmy biedni).
Bekker en ik moesten 't grootste deel van onzen tijd op kantoor doorbrengen en doen wat die heeren zeiden en hun domme opinies aanhooren, als ze met elkaar spraken en verdragen, dat zij zichzelf veel flinker en knapper vonden dan ons. (Bekker i ja musieliśmy spędzać większość naszego czasu w biurze, robić to, co mówili ci panowie, słuchać ich głupich opinii, gdy rozmawiali ze sobą, i znosić, że uważali się za o wiele lepszych i mądrzejszych od nas; Bekker en ik moesten 't grootste deel van onzen tijd op kantoor doorbrengen – Bekker i ja musieliśmy spędzać większość naszego czasu w biurze, en doen wat die heeren zeiden en hun domme opinies aanhooren – robić to, co mówili ci panowie, słuchać ich głupich opinii, als ze met elkaar spraken – gdy rozmawiali ze sobą, en verdragen, dat zij zichzelf veel flinker en knapper vonden dan ons – i znosić, że uważali się za o wiele lepszych i mądrzejszych od nas).
En als zij vonden, dat 't koud was, dan moesten alle ramen dicht en 's winters moest 't licht veel te vroeg op en de gordijnen moesten neer, zoodat wij de roode lucht niet zagen en 't schemeren in de straat niet, en wij hadden niets te vertellen. (A gdy uważali, że jest zimno, wszystkie okna musiały być zamknięte, zimą światło musiało być zapalone dużo za wcześnie, a zasłony musiały być opuszczone, abyśmy nie widzieli czerwonego nieba i zmierzchu na ulicy, i nie mieliśmy nic do powiedzenia; En als zij vonden, dat 't koud was – A gdy uważali, że jest zimno, dan moesten alle ramen dicht en 's winters moest 't licht veel te vroeg op – wszystkie okna musiały być zamknięte, zimą światło musiało być zapalone dużo za wcześnie, en de gordijnen moesten neer – a zasłony musiały być opuszczone, zoodat wij de roode lucht niet zagen en 't schemeren in de straat niet – abyśmy nie widzieli czerwonego nieba i zmierzchu na ulicy, en wij hadden niets te vertellen – i nie mieliśmy nic do powiedzenia).
En wij moesten in straten wonen, heel bekrompen, met uitzicht op de lancaster gordijnen van den overkant en de balletjesfranje en de aspedistra in een pot met een onbestaanbare bloem er op. (I musieliśmy mieszkać w ciasnych ulicach, z widokiem na zasłony z lancasteru po drugiej stronie i frędzle oraz aspedistrę w doniczce z nieistniejącym kwiatem na niej; En wij moesten in straten wonen – I musieliśmy mieszkać w ciasnych ulicach, heel bekrompen – bardzo ciasnych, met uitzicht op de lancaster gordijnen van den overkant – z widokiem na zasłony z lancasteru po drugiej stronie, en de balletjesfranje en de aspedistra in een pot met een onbestaanbare bloem er op – i frędzle oraz aspedistrę w doniczce z nieistniejącym kwiatem na niej).
O, wij namen wraak, wij leerden talen, waarvan zij de namen nooit gehoord hadden en wij lazen boeken waar zij niets van konden begrijpen, wij doorleefden gevoelens waarvan zij het bestaan niet vermoedden. (O, mściliśmy się, uczyliśmy się języków, o których nigdy nie słyszeli, czytaliśmy książki, których nie mogli zrozumieć, przeżywaliśmy uczucia, których istnienia nie podejrzewali; O, wij namen wraak – O, mściliśmy się, wij leerden talen – uczyliśmy się języków, waarvan zij de namen nooit gehoord hadden – o których nigdy nie słyszeli, en wij lazen boeken waar zij niets van konden begrijpen – czytaliśmy książki, których nie mogli zrozumieć, wij doorleefden gevoelens waarvan zij het bestaan niet vermoedden – przeżywaliśmy uczucia, których istnienia nie podejrzewali).
's Zondags liepen wij uren en uren ver over wegen, waar zij nooit kwamen en op kantoor dachten wij aan de slootjes en de weilanden, die wij gezien hadden en terwijl de heeren ons bevalen dingen te doen, waarvan wij 't nut niet begrepen, dachten wij eraan, hoe Zondagavond de zon was ondergegaan achter Abcoû. (W niedziele chodziliśmy godzinami drogami, którymi nigdy nie chodzili, a w biurze myśleliśmy o rowach i łąkach, które widzieliśmy, i podczas gdy panowie kazali nam robić rzeczy, których sensu nie rozumieliśmy, myśleliśmy o tym, jak w niedzielny wieczór słońce zachodziło za Abcou; 's Zondags liepen wij uren en uren ver over wegen, waar zij nooit kwamen – W niedziele chodziliśmy godzinami drogami, którymi nigdy nie chodzili, en op kantoor dachten wij aan de slootjes en de weilanden, die wij gezien hadden – a w biurze myśleliśmy o rowach i łąkach, które widzieliśmy, en terwijl de heeren ons bevalen dingen te doen, waarvan wij 't nut niet begrepen – i podczas gdy panowie kazali nam robić rzeczy, których sensu nie rozumieliśmy, dachten wij eraan, hoe Zondagavond de zon was ondergegaan achter Abcoû – myśleliśmy o tym, jak w niedzielny wieczór słońce zachodziło za Abcou).
En hoe wij woordeloos 't heelal doordacht hadden, hoe God ons hoofd, ons hart en ons ruggemerg gevuld had en hoe mal zij zouden kijken, als wij hun dat zouden zeggen. (I jak bez słów rozważaliśmy wszechświat, jak Bóg wypełnił nasze głowy, serca i rdzenie kręgowe, i jak dziwnie by patrzyli, gdybyśmy im to powiedzieli; En hoe wij woordeloos 't heelal doordacht hadden – I jak bez słów rozważaliśmy wszechświat, hoe God ons hoofd, ons hart en ons ruggemerg gevuld had – jak Bóg wypełnił nasze głowy, serca i rdzenie kręgowe, en hoe mal zij zouden kijken, als wij hun dat zouden zeggen – i jak dziwnie by patrzyli, gdybyśmy im to powiedzieli).
En hoe zij met al hun geld en hun reizen naar Zwitserland en Italië en Godweetwaarheen en met al hun knapheid en bedrijvigheid dat nooit zouden kunnen beleven. (I jak oni ze wszystkimi swoimi pieniędzmi i podróżami do Szwajcarii i Włoch i Bóg wie gdzie, oraz całą swoją mądrością i przedsiębiorczością nigdy nie mogliby tego doświadczyć; En hoe zij met al hun geld en hun reizen naar Zwitserland en Italië en Godweetwaarheen – I jak oni ze wszystkimi swoimi pieniędzmi i podróżami do Szwajcarii i Włoch i Bóg wie gdzie, en met al hun knapheid en bedrijvigheid dat nooit zouden kunnen beleven – oraz całą swoją mądrością i przedsiębiorczością nigdy nie mogliby tego doświadczyć).
Maar met dat al hadden ze ons toch in hun macht, ze legden beslag op 't grootste deel van onzen tijd, zij hielden ons uit de zon en van de weilanden en den waterkant vandaan. (Ale mimo wszystko mieli nad nami władzę, zajmowali większość naszego czasu, trzymali nas z dala od słońca, łąk i brzegu wody; Maar met dat al hadden ze ons toch in hun macht – Ale mimo wszystko mieli nad nami władzę, ze legden beslag op 't grootste deel van onzen tijd – zajmowali większość naszego czasu, zij hielden ons uit de zon en van de weilanden en den waterkant vandaan – trzymali nas z dala od słońca, łąk i brzegu wody).
Ze dwongen ons voortdurend onze gedachten bezig te houden met hun onbegrijpelijke zaken. (Zmuszali nas do ciągłego zajmowania naszych myśli ich niezrozumiałymi sprawami; Ze dwongen ons voortdurend – Zmuszali nas do ciągłego, onze gedachten bezig te houden met hun onbegrijpelijke zaken – zajmowania naszych myśli ich niezrozumiałymi sprawami).
Maar dat ging zoo ver als 't voeten had. (Ale to szło tak daleko, jak tylko mogło; Maar dat ging zoo ver als 't voeten had – Ale to szło tak daleko, jak tylko mogło).
En zij gaven ons standjes; niks waren wij op kantoor. (I dawali nam reprymendy; nic nie znaczyliśmy w biurze; En zij gaven ons standjes – I dawali nam reprymendy, niks waren wij op kantoor – nic nie znaczyliśmy w biurze).
"O, Bekker" zeiden ze tegen elkaar. (O, Bekker, mówili do siebie; O, Bekker – O, Bekker, zeiden ze tegen elkaar – mówili do siebie).
Welopgevoed waren de heeren; de juffrouw van tweehoog zei: "die halvegare", daar waren de heeren te welopgevoed voor. (Panowie byli dobrze wychowani; pani z drugiego piętra mówiła: "ten półgłówek", ale panowie byli zbyt dobrze wychowani na to; Welopgevoed waren de heeren – Panowie byli dobrze wychowani, de juffrouw van tweehoog zei: "die halvegare" – pani z drugiego piętra mówiła: "ten półgłówek", daar waren de heeren te welopgevoed voor – ale panowie byli zbyt dobrze wychowani na to).
En ze waren knap, veel knapper dan de juffrouw van tweehoog, wier man lantaarnopsteker was, een leuk vak, waar weinig geleerdheid voor noodig is. (I byli mądrzy, dużo mądrzejsi niż pani z drugiego piętra, której mąż był zapalaczem latarni, fajny zawód, który nie wymaga dużej wiedzy; En ze waren knap – I byli mądrzy, veel knapper dan de juffrouw van tweehoog – dużo mądrzejsi niż pani z drugiego piętra, wier man lantaarnopsteker was – której mąż był zapalaczem latarni, een leuk vak, waar weinig geleerdheid voor noodig is – fajny zawód, który nie wymaga dużej wiedzy).
M'n baas vroeg me of ik misschien gedichten maakte. (Mój szef zapytał mnie, czy może piszę wiersze; M'n baas vroeg me – Mój szef zapytał mnie, of ik misschien gedichten maakte – czy może piszę wiersze).
Bekker vond dat zoo'n man dat woord eigenlijk niet mocht uitspreken, dat moest niet mogen. (Bekker uważał, że taki człowiek nie powinien wymawiać tego słowa, to powinno być zabronione; Bekker vond dat zoo'n man dat woord eigenlijk niet mocht uitspreken – Bekker uważał, że taki człowiek nie powinien wymawiać tego słowa, dat moest niet mogen – to powinno być zabronione).
"Wat zei je tegen hem?" ("Co mu powiedziałeś?"; Wat zei je tegen hem? – Co mu powiedziałeś?).
Ik had niks gezegd, ik had maar naar z'n gezicht gekeken en gevonden dat-i zoo'n dikken kop had en gedacht: "hij weet niet wien hij voor heeft, daar is hij te dom voor." (Nic nie powiedziałem, tylko spojrzałem mu w twarz i pomyślałem, że ma taką grubą głowę i pomyślałem: "nie wie, z kim ma do czynienia, jest na to zbyt głupi"; Ik had niks gezegd – Nic nie powiedziałem, ik had maar naar z'n gezicht gekeken en gevonden dat-i zoo'n dikken kop had – tylko spojrzałem mu w twarz i pomyślałem, że ma taką grubą głowę, en gedacht: "hij weet niet wien hij voor heeft, daar is hij te dom voor" – i pomyślałem: "nie wie, z kim ma do czynienia, jest na to zbyt głupi").
En ze betaalden ons slecht de heeren. (I panowie słabo nam płacili; En ze betaalden ons slecht – I słabo nam płacili, de heeren – panowie).
IV. Ambities en plannen (IV. Ambicje i plany)
En verliefd waren we. (I zakochani byliśmy; En verliefd waren we – I zakochani byliśmy).
Bekker liep maanden lang iederen morgen over de Sarphatistraat waar hij niets te maken had. (Bekker przez wiele miesięcy codziennie rano chodził po Sarphatistraat, gdzie nie miał nic do załatwienia; Bekker liep maanden lang iederen morgen over de Sarphatistraat – Bekker przez wiele miesięcy codziennie rano chodził po Sarphatistraat, waar hij niets te maken had – gdzie nie miał nic do załatwienia).
Hij hield van een schoolmeisje van een jaar of zeventien en liep vijftig pas achter haar of aan de overzij van de straat en keek naar haar. (Kochał się w uczennicy około siedemnastoletniej i szedł pięćdziesiąt kroków za nią lub po drugiej stronie ulicy, patrząc na nią; Hij hield van een schoolmeisje van een jaar of zeventien – Kochał się w uczennicy około siedemnastoletniej, en liep vijftig pas achter haar of aan de overzij van de straat en keek naar haar – i szedł pięćdziesiąt kroków za nią lub po drugiej stronie ulicy, patrząc na nią).
Hij heeft nooit geweten hoe zij heette, nooit een woord met haar gesproken. (Nigdy nie wiedział, jak miała na imię, nigdy z nią nie rozmawiał; Hij heeft nooit geweten hoe zij heette – Nigdy nie wiedział, jak miała na imię, nooit een woord met haar gesproken – nigdy z nią nie rozmawiał).
In de Kerstvacantie was-i ongelukkig. (W czasie świątecznych wakacji był nieszczęśliwy; In de Kerstvacantie was-i ongelukkig – W czasie świątecznych wakacji był nieszczęśliwy).
In Februari nam hij een middag vrij om haar op te wachten, als de school uitging. (W lutym wziął wolne popołudnie, aby na nią czekać, gdy skończy szkołę; In Februari nam hij een middag vrij – W lutym wziął wolne popołudnie, om haar op te wachten, als de school uitging – aby na nią czekać, gdy skończy szkołę).
Daar stond-i op 't stille grachtje in de sneeuw en een vent reed voorbij op een wit paard, met een blauwe kiel aan en een stroohoed op. (Stał tam na cichym kanałku w śniegu, a obok przejeżdżał facet na białym koniu, w niebieskiej kurtce i słomkowym kapeluszu; Daar stond-i op 't stille grachtje in de sneeuw – Stał tam na cichym kanałku w śniegu, en een vent reed voorbij op een wit paard, met een blauwe kiel aan en een stroohoed op – a obok przejeżdżał facet na białym koniu, w niebieskiej kurtce i słomkowym kapeluszu).
Wat raar dat je juist op zoo'n middag zoo iets geks moet zien. (Jakie to dziwne, że właśnie tego popołudnia musiał zobaczyć coś takiego; Wat raar dat je juist op zoo'n middag zoo iets geks moet zien – Jakie to dziwne, że właśnie tego popołudnia musiał zobaczyć coś takiego).
Maar om vijf minuten voor vieren ging Bekker weg, hij dorst niet te blijven staan. (Ale pięć minut przed czwartą Bekker odszedł, nie odważył się zostać; Maar om vijf minuten voor vieren ging Bekker weg – Ale pięć minut przed czwartą Bekker odszedł, hij dorst niet te blijven staan – nie odważył się zostać).
Langzaam slenterde-i weg en op de Weteringschans haalde ze hem in. (Powoli odszedł i na Weteringschans dogoniła go; Langzaam slenterde-i weg – Powoli odszedł, en op de Weteringschans haalde ze hem in – i na Weteringschans dogoniła go).
Ze lachte luid tegen een vriendin. (Głośno śmiała się do przyjaciółki; Ze lachte luid tegen een vriendin – Głośno śmiała się do przyjaciółki).
Ik geloof niet dat zij ooit geweten heeft dat Bekker bestond. (Nie sądzę, żeby kiedykolwiek wiedziała, że Bekker istniał; Ik geloof niet dat zij ooit geweten heeft – Nie sądzę, żeby kiedykolwiek wiedziała, dat Bekker bestond – że Bekker istniał).
Van mij wilde Bekker weten waar dat op uit moest loopen, dat kon toch zoo niet doorgaan. (Bekker chciał wiedzieć ode mnie, dokąd to zmierza, przecież tak nie mogło być; Van mij wilde Bekker weten waar dat op uit moest loopen – Bekker chciał wiedzieć ode mnie, dokąd to zmierza, dat kon toch zoo niet doorgaan – przecież tak nie mogło być).
En 't ging ook zoo niet door, want na de zomervacantie kwam ze niet meer terug. (I rzeczywiście tak się nie stało, bo po wakacjach letnich już nie wróciła; En 't ging ook zoo niet door – I rzeczywiście tak się nie stało, want na de zomervacantie kwam ze niet meer terug – bo po wakacjach letnich już nie wróciła).
"Meiden," zei Bekker, "dat is niks gedaan… Ze veerde als ze liep." ("Dziewczyny," powiedział Bekker, "to nic nie warte… Sprężynowała, gdy szła"; Meiden, zei Bekker – "Dziewczyny," powiedział Bekker, dat is niks gedaan… Ze veerde als ze liep – "to nic nie warte… Sprężynowała, gdy szła").
Hij draaide de lamp wat op en sloeg een blad om van 't boek waar-i in las. (Podkręcił lampę i przewrócił kartkę książki, którą czytał; Hij draaide de lamp wat op – Podkręcił lampę, en sloeg een blad om van 't boek waar-i in las – i przewrócił kartkę książki, którą czytał).
"Waar zou ze nu zijn?" "Zou ze zoenen?" ("Gdzie teraz może być?" "Czy się całuje?"; Waar zou ze nu zijn? – "Gdzie teraz może być?", Zou ze zoenen? – "Czy się całuje?").
Een stukje vuur uit zijn pijp viel op 't boek. (Kawałek ognia z jego fajki spadł na książkę; Een stukje vuur uit zijn pijp viel op 't boek – Kawałek ognia z jego fajki spadł na książkę).
Hij doofde 't met een lucifersdoosje. (Ugasił to pudełkiem od zapałek; Hij doofde 't met een lucifersdoosje – Ugasił to pudełkiem od zapałek).
"Verdomme, een gat, dat heb ik stom gedaan." ("Cholera, dziura, głupio zrobiłem"; Verdomme, een gat, dat heb ik stom gedaan – "Cholera, dziura, głupio zrobiłem").
"'t Is beter zoo, meiden is niks gedaan, je schiet er niet mee op, ze leiden je maar af." ("Tak jest lepiej, dziewczyny to nic nie warte, nic z tego nie masz, tylko cię rozpraszają"; 't Is beter zoo, meiden is niks gedaan – "Tak jest lepiej, dziewczyny to nic nie warte", je schiet er niet mee op, ze leiden je maar af – "nic z tego nie masz, tylko cię rozpraszają").
"Op een afstand zijn ze aardig, om gedichten op te maken." ("Z daleka są miłe, do pisania wierszy"; Op een afstand zijn ze aardig – "Z daleka są miłe", om gedichten op te maken – "do pisania wierszy").
Hij las. (Czytał; Hij las – Czytał).
Na een poosje keek hij weer op… (Po chwili znów spojrzał w górę…; Na een poosje keek hij weer op – Po chwili znów spojrzał w górę…).
"Weet je wat een raar ding is? Toen ze me dien middag inhaalde ging ze rakelings langs me heen." ("Wiesz, co jest dziwne? Kiedy tego popołudnia mnie wyprzedziła, przeszła tuż obok mnie"; Weet je wat een raar ding is? – "Wiesz, co jest dziwne?", Toen ze me dien middag inhaalde ging ze rakelings langs me heen – "Kiedy tego popołudnia mnie wyprzedziła, przeszła tuż obok mnie").
"Er was zoo te zeggen niks tusschen ons, een beetje kleeren van haar en zoo goed als geen kleeren van mij." ("Prawie nic nas nie dzieliło, trochę jej ubrań i prawie żadnych moich ubrań"; Er was zoo te zeggen niks tusschen ons – "Prawie nic nas nie dzieliło", een beetje kleeren van haar en zoo goed als geen kleeren van mij – "trochę jej ubrań i prawie żadnych moich ubrań").
(Bekker liep zomer en winter met z'n overhemd op z'n bloote lijf). (Bekker latem i zimą chodził w koszuli na gołe ciało; Bekker liep zomer en winter met z'n overhemd op z'n bloote lijf – Bekker latem i zimą chodził w koszuli na gołe ciało).
"Dat is niet veel, vind je wel?" ("To nie dużo, prawda?"; Dat is niet veel, vind je wel? – "To nie dużo, prawda?").
Ik vond dat niet veel; tusschen den toren van Naarden en de kamer van Bekker b.v. was veel meer. (Myślałem, że to niewiele; między wieżą w Naarden a pokojem Bekker było znacznie więcej; Ik vond dat niet veel – Myślałem, że to niewiele, tusschen den toren van Naarden en de kamer van Bekker b.v. was veel meer – między wieżą w Naarden a pokojem Bekker było znacznie więcej).
"Tusschen den toren van Naarden en deze snor," zei Bekker, "is veel minder, veel minder dan er toen was tusschen haar schouder en de mijne." ("Między wieżą w Naarden a tym wąsem," powiedział Bekker, "jest znacznie mniej, znacznie mniej niż wtedy było między jej ramieniem a moim"; Tusschen den toren van Naarden en deze snor – "Między wieżą w Naarden a tym wąsem", zei Bekker – powiedział Bekker, is veel minder, veel minder dan er toen was tusschen haar schouder en de mijne – "jest znacznie mniej, znacznie mniej niż wtedy było między jej ramieniem a moim").
"'t Haalt er niet bij Koekebakker." ("Nie dorównuje temu, Koekebakker"; 't Haalt er niet bij Koekebakker – "Nie dorównuje temu, Koekebakker").
Hij sloeg weer een blad om, keek in 't licht, en zei: "zoo is 't" en ging door met lezen. (Przewrócił kartkę, spojrzał w światło i powiedział: "tak jest" i kontynuował czytanie; Hij sloeg weer een blad om – Przewrócił kartkę, keek in 't licht – spojrzał w światło, en zei: "zoo is 't" en ging door met lezen – i powiedział: "tak jest" i kontynuował czytanie).
V. Vreugde van de jeugd (V. Radość młodości)
Zoo was 't: God liet zijn aangezicht zien en verhulde 't beurtelings. (Tak było: Bóg pokazywał swoją twarz i na przemian ją ukrywał; Zoo was 't – Tak było, God liet zijn aangezicht zien en verhulde 't beurtelings – Bóg pokazywał swoją twarz i na przemian ją ukrywał).
Je schoot er niet mee op, ook al bewonderde je de meisjes alleen maar uit de verte en al liet je hun bekjes zoenen door anderen, door die gewichtige heeren, waar ze over 't algemeen meer mee op hadden dan met ons. (Nic z tego nie wynikało, nawet jeśli podziwiałeś dziewczyny tylko z daleka i pozwalałeś innym całować ich buźki, tym ważnym panom, z którymi miały więcej do czynienia niż z nami; Je schoot er niet mee op – Nic z tego nie wynikało, ook al bewonderde je de meisjes alleen maar uit de verte – nawet jeśli podziwiałeś dziewczyny tylko z daleka, en al liet je hun bekjes zoenen door anderen, door die gewichtige heeren – i pozwalałeś innym całować ich buźki, waar ze over 't algemeen meer mee op hadden dan met ons – tym ważnym panom, z którymi miały więcej do czynienia niż z nami).
Die waren zooveel netter en praatten zoo aardig. (Byli o wiele schludniejsi i ładniej mówili; Die waren zooveel netter – Byli o wiele schludniejsi, en praatten zoo aardig – i ładniej mówili).
En wij waren armoedzaaiers. (A my byliśmy biedakami; En wij waren armoedzaaiers – A my byliśmy biedakami).
Van God was niets te hopen, die gaat zijn eigen weg en geeft geen rekenschap. (Od Boga nie można było niczego oczekiwać, on idzie swoją drogą i nie zdaje sprawy; Van God was niets te hopen – Od Boga nie można było niczego oczekiwać, die gaat zijn eigen weg en geeft geen rekenschap – on idzie swoją drogą i nie zdaje sprawy).
Als we wat wilden moesten we 't zelf doen. (Jeśli czegoś chcieliśmy, musieliśmy to zrobić sami; Als we wat wilden – Jeśli czegoś chcieliśmy, moesten we 't zelf doen – musieliśmy to zrobić sami).
Maar wij vonden, dat Bavink en Hoyer makkelijk praten hadden, die konden wat, die konden laten zien hoe 't moest, maar wij, Bekker en Kees en ik, wij konden hoogstens "socialen" worden en dat leek toch wel wat erg armoedig, nadat je aan Gods tafel had gezeten, adressen te gaan schrijven voor drukwerk of lid te worden van de "vrije groep Kastanjeplein en omstreken." (Ale uważaliśmy, że Bavink i Hoyer łatwo mieli, oni coś potrafili, oni mogli pokazać, jak to zrobić, ale my, Bekker i Kees i ja, najwyżej mogliśmy zostać "socjalistami" i to wydawało się dość biedne, po tym jak siedzieliśmy przy stole Boga, pisać adresy na drukowane materiały lub zostać członkiem "wolnej grupy Kastanjeplein i okolic"; Maar wij vonden, dat Bavink en Hoyer makkelijk praten hadden – Ale uważaliśmy, że Bavink i Hoyer łatwo mieli, die konden wat, die konden laten zien hoe 't moest – oni coś potrafili, oni mogli pokazać, jak to zrobić, maar wij, Bekker en Kees en ik, wij konden hoogstens "socialen" worden – ale my, Bekker i Kees i ja, najwyżej mogliśmy zostać "socjalistami", en dat leek toch wel wat erg armoedig – i to wydawało się dość biedne, nadat je aan Gods tafel had gezeten – po tym jak siedzieliśmy przy stole Boga, adressen te gaan schrijven voor drukwerk of lid te worden van de "vrije groep Kastanjeplein en omstreken" – pisać adresy na drukowane materiały lub zostać członkiem "wolnej grupy Kastanjeplein i okolic").
En van dat wonen op de hei zou ook wel niets komen, want als Bekker een paar centen bij elkaar had, dan moesten zijn schoenen gelapt worden. (I z mieszkania na wrzosowisku też nic by nie wyszło, bo jak Bekker miał trochę grosza, to musiał naprawiać buty; En van dat wonen op de hei zou ook wel niets komen – I z mieszkania na wrzosowisku też nic by nie wyszło, want als Bekker een paar centen bij elkaar had – bo jak Bekker miał trochę grosza, dan moesten zijn schoenen gelapt worden – to musiał naprawiać buty).
In de kolonie van Van Eeden hadden we misschien kunnen gaan, maar toen we op een Zondag er heen waren geloopen, vier uur gaans, toen liep daar een heer, in een boerenkiel, met dure gele schoenen, kolombijntjes te eten uit een papieren zak, blootshoofds, in innige aanraking met de natuur, zooals dat toen genoemd werd, en z'n baard vol kruimels. (Może mogliśmy iść do kolonii Van Eeden, ale kiedy pewnej niedzieli przeszliśmy tam cztery godziny, spotkaliśmy tam pana w chłopskiej kurtce, w drogich żółtych butach, jedzącego ciastka z papierowej torby, bez kapelusza, w bliskim kontakcie z naturą, jak to wtedy nazywano, z brodą pełną okruchów; In de kolonie van Van Eeden hadden we misschien kunnen gaan – Może mogliśmy iść do kolonii Van Eeden, maar toen we op een Zondag er heen waren geloopen, vier uur gaans – ale kiedy pewnej niedzieli przeszliśmy tam cztery godziny, toen liep daar een heer, in een boerenkiel, met dure gele schoenen – spotkaliśmy tam pana w chłopskiej kurtce, w drogich żółtych butach, kolombijntjes te eten uit een papieren zak – jedzącego ciastka z papierowej torby, blootshoofds, in innige aanraking met de natuur, zooals dat toen genoemd werd – bez kapelusza, w bliskim kontakcie z naturą, jak to wtedy nazywano, en z'n baard vol kruimels – z brodą pełną okruchów).
Toen dorsten we niet verder en liepen maar weer naar Amsterdam terug en liepen achter elkaar langs de Naarder trekvaart en zongen, en een boerenmeid zei tegen een boerenjongen: "D'r het niks van in de krant 'estaan jong, hoe vin je dat nou? wist jai d'r van?" (Wtedy nie odważyliśmy się pójść dalej i wróciliśmy do Amsterdamu, idąc jeden za drugim wzdłuż kanału Naarder i śpiewając, a wiejska dziewczyna powiedziała do wiejskiego chłopca: "Nie było o tym w gazecie, jak ci się to podoba? wiedziałeś o tym?"; Toen dorsten we niet verder en liepen maar weer naar Amsterdam terug – Wtedy nie odważyliśmy się pójść dalej i wróciliśmy do Amsterdamu, en liepen achter elkaar langs de Naarder trekvaart en zongen – idąc jeden za drugim wzdłuż kanału Naarder i śpiewając, en een boerenmeid zei tegen een boerenjongen – a wiejska dziewczyna powiedziała do wiejskiego chłopca, "D'r het niks van in de krant 'estaan jong, hoe vin je dat nou? wist jai d'r van?" – "Nie było o tym w gazecie, jak ci się to podoba? wiedziałeś o tym?").
VI. Eerste stappen naar volwassenheid (VI. Pierwsze kroki w dorosłość)
Dus deden we maar niks. (Więc nic nie robiliśmy; Dus deden we maar niks – Więc nic nie robiliśmy).
Ja toch, in dien tijd maakte Bekker z'n eerste gedicht. (A jednak, w tym czasie Bekker napisał swój pierwszy wiersz; Ja toch, in dien tijd maakte Bekker z'n eerste gedicht – A jednak, w tym czasie Bekker napisał swój pierwszy wiersz).
'k Weet 't nog heel goed, 't was op een Zondag, natuurlijk. (Pamiętam to bardzo dobrze, to było w niedzielę, oczywiście; 'k Weet 't nog heel goed – Pamiętam to bardzo dobrze, 't was op een Zondag, natuurlijk – to było w niedzielę, oczywiście).
Als er iets gebeurde, dan was 't op Zondag. (Jeśli coś się działo, to w niedzielę; Als er iets gebeurde, dan was 't op Zondag – Jeśli coś się działo, to w niedzielę).
Want de zes andere dagen van de week droegen drie van ons onze ketenen van negen tot zes. (Bo przez sześć innych dni tygodnia trzech z nas nosiło nasze kajdany od dziewiątej do szóstej; Want de zes andere dagen van de week – Bo przez sześć innych dni tygodnia, droegen drie van ons onze ketenen van negen tot zes – trzech z nas nosiło nasze kajdany od dziewiątej do szóstej).
Ik was uit solliciteeren geweest in Hillegom bij een bollenhandelaar met dikke roode gladgeschoren wangetjes. (Byłem na rozmowie kwalifikacyjnej w Hillegom u handlarza cebulkami o grubych, czerwonych, gładko ogolonych policzkach; Ik was uit solliciteeren geweest in Hillegom – Byłem na rozmowie kwalifikacyjnej w Hillegom, bij een bollenhandelaar met dikke roode gladgeschoren wangetjes – u handlarza cebulkami o grubych, czerwonych, gładko ogolonych policzkach).
En de anderen hadden er meteen een uitgangsdag van gemaakt. (A inni od razu zrobili z tego dzień wyjścia; En de anderen hadden er meteen een uitgangsdag van gemaakt – A inni od razu zrobili z tego dzień wyjścia).
