bannerbannerbanner
полная версияГаўкаць кацяня

Владислав Андреевич Неустроев
Гаўкаць кацяня

– Добры дзень хлопчык! Навошта ты завітаў да нас у лес?

Ваня стаіць здзіўлены і маўчыць.

Потым ён апамятаўся і пабег дадому. Там ён зноў распавёў ўсё бацькам. Але яны як заўсёды не паверылі. Тады ён зноў паеў і лёг спаць. Яму доўга не спалася, ён заснуў толькі праз 3 гадзіны.

Раніца. Ваня прачнуўся. Ён падумаў, што лепш не ісці да возера і пайшоў проста гуляць. Ідзе і бачыць кацяняці. Кацяня гэты быў незвычайны. Ён не мяўкаў, а гаўкаў. Ваню спадабаўся кацяня. Ён узяў кацяняці з сабой.

Ён назваў яго Мурзік.

Пайшоў Ваня дадому, каб паказаць кацяняці бацькам. Прыйшоў Ваня і кажа:

–Мам, тат, я кацяняці прынёс!

– Прыгожы!– сказала мама убачыўшы кацяняці.

Тут кацяня нечакана гаўкнуў. Мама спалохалася і кажа:

–Ваня, што ён брэша?

–А калі ён брэша, што мне нельга яго пакінуць?– сказаў Ваня.

Добра-сказала мама. Толькі спачатку пагавару з татам.

Яна паклікала тату ў пакой і кажа яму:

– Наш сын кацяняці дадому прынёс.

Хай застаецца!– сказаў папа.

Ты яшчэ не ведаеш што ён гаўкае!

Тата кажа:

– Ну і што калі гаўкае, добры кацяня, хай застаецца!

Рейтинг@Mail.ru