На спине лоскутного дракона – Надея Ясминска
Когда берешь в руки новую книгу, то словно на миг застываешь перед бумажным тайником. Что там, под обложкой? Быть может, длинные бусы – целый роман, где есть завязка, развитие и логический конец. А может, отдельные бусины, которые хочется повертеть в пальцах и рассмотреть на солнце, – миниатюры, маленькие рассказы.
Рассказы в этом тайнике сшиты друг с другом крепкой нитью, поскольку принадлежат одному миру – Эрминтии. Миру, где люди когда-то верили, что живут на спине исполинского дракона. И если подняться высоко-высоко, то можно увидеть, что дракон этот не чешуйчатый, а будто лоскутный: бархат леса, атлас озера, холст полей… И так же, как цвета, в нем переплетены чувства.
Сборник фэнтези-рассказов и миниатюр о волшебном мире для взрослых читателей, время от времени ныряющих в иную реальность.
Как же долго я его ждала! Новый зелёный сборник знакомой феи с чудесным чистым именем Надея! 35 изумрудных волшебностей в причудливом эрминтийском ожерелье.
Светлые, воздушные, пряные, медовые… сказки. Пыталась смаковать, растягивать, но не смогла, проглотила за вечер. Чудесный вечер в зеленых отсветах Леса.
Сборник очень коротких рассказов-сказок, каждый из которых как маленькое сокровище – тёплое, яркое, уникальное и красивое. В большинстве сказок непредсказуемый конец. С любовью выписанные герои. В одном мире. И почти каждая сказка трогает сердце, задевая в нем глубокие струны нежности, любви, сострадания и веры в чудо. Совсем немного магии, много человеческих взаимоотношений и хороший язык – лаконичный, ёмкий и тёплый. Отличная книга на выходные, поднимающая настроение, оживляющая и вдохновляющая!
Ёсць кнігі якія мы чытаем у адзін міг, раніцай пачалі, а к вечару і закончылі. А гэту кнігу я чытаў праз тэлефон і амаль толькі ў трамваі №7 :), таму чытанне расцягнулася на некалькі нядзель. З творчасцю нашай Надзеі стаў знаёміцца па храналогіі напісання яе кніг (магчыма я штосьці і прапусціў, але здаецца пакуль іду як патрэбна).
Вось дайшоў і да гэтай кнігі. Адназначна магу сказаць што гэта ўжо зусім іншы ўзровень, адчуваецца што Надзея ўзнялася на новую ступеньку як аўтар (калі верыць LiveLib, то кніга была напісана ў 2014, я ўжо ў прадчуванні даведацца як яна піша зараз).
Кароценькія расказы пранізаныя адной тэмай, а дакладней адным мірам Эрмінтіі. Калі быць шчырым, я яшчэ так і не змог да канца акунуцца ў гэты мір. Хочацца, але гэта кніга не дае мне гэтага, яна проста дапамагае так сказаць адчуць атмасферу навакольнага асяроддзя. Можа гэта таму, што я расцягнуў чытанне на такі доўгі час, а магчыма справа ў тым што мне патрэбен галоўны герой (героі) вакол якіх пачне закручвацца нейкі сюжэт, як напрыклад было ў «Рыцар з чыстым імем». Пакуль мне складана даць адназначны адказ, але дачытаў апошнія старонкі і асталося вось нейкае такое пачуцце не незавершанасці.
Калі раптам у гэтым і была ваша ідэя (план), то ў вас гэта атрымалася выдатна, але тады патрэбен працяг.
Але вяртаемся да саміх расказаў. Расказы кароценькія, але чытаць патрэба іх вельмі ўважліва. Шмат раз, калі пры чытанні мае думкі віталі не паняць дзе, прыходзілася спыняцца, і ўсё перачытваць спачатку, каб усё зразумець.
Адназначна, што гэта кніга не для маленькіх дзяцей. Ім гэта ўсё ўспрымаць будзе вельмі цяжка, але дарослым гэта кніга павінна быць вельмі цікавая!