ՆԱՄԱԿՆԵՐ ԲԱՆՏԻՑ – Ֆեմիդա Դավթյան

Ապրելը գոյություն ունենալը չէ։ Որդն էլ գոյություն ունի։ Ապրելը գիշատիչ գազան մարդակերպի ժանիքի տակ չհայտնվելու սարսափով ապրելը չէ։ Ապրելը մարդ կոչվելը պիտի լինի` կոչում, որին պետք է արժանանալ։ Ծնվելու և ծնելու իրավունքը պիտի լինի նվաճում և ամրագրվի օրենքներով։ Հստակ սահմանազատում է Մարդկությունը պետք է պայքարի մարդ գազանի դեմ, եթե մարդ արարածի նպատակը գեղեցիկ ու բարոյական աշխարհ ունենալն է, առաջադիմությունը։ Ստամոքսով գաղափարներ չեն ծնվում։ Ճարպոտ ստամոքսը ճարպոտ ուղեղ է թելադրում։ Ճարպոտ ուղեղը արգելակվում է։ Այդ սահմանագծին քայլում է կենդանին` խոզը, մեռնում մարդը։ Ֆեմիդա.