серьезное чтение

об истории серьезно

историческая литература

документальная литература

Książka jest zapisem fascynacji autora najlepszymi, najwybitniejszymi polskimi lotnikami, których wyczyny budziły podziw i dumę w sercach rodaków. On sam jako lotnik walczył w Bitwie o Anglię.

юмористическая фантастика

Rycerze biało-czerwonej szachownicy

Historia Dywizjonu 301 wzbogacona wspomnieniami uczestników zdarzeń. 301 Dywizjon Bombowy Ziemi Pomorskiej „Obrońców Warszawy” – pododdział lotnictwa bombowego i transportowego Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, istniejący w latach 1940–1943 i 1944–1946. W kwietniu 1943 roku został zredukowany do Polskiej Eskadry Specjalnego Przeznaczenia w brytyjskim 138. Dywizjonie RAF, następnie wyodrębniony w 1586 Eskadrę Specjalnego Przeznaczenia, kontynuującą tradycje 301 Dywizjonu. W listopadzie 1944 roku 1586 Eskadra została ponownie przekształcona w 301 Dywizjon Bombowy. Dywizjon używał na samolotach liter rozpoznawczych: GR. Głównymi operacjami Dywizjonu 301 były: ataki na niemiecką flotę inwazyjną we Francji, ofensywa przez kanał La Manche, ofensywa „Milliennium”, Operacja Specjalna „Intonacja”, Operacja Specjalna „Riposta”, Operacja Specjalna „Odwet” i zaopatrywanie powstańczej Warszawy.

литературоведение

Trzysta pierwszy nad celem

Dla miłośników historii II wojny światowej, dla pasjonatów lotnictwa, dla poszukujących wiarygodnej i realistycznej powieści wojenno-obyczajowej. Autor opowiada o sobie w roli pilota myśliwskiego na froncie zachodnim i afrykańskim. Precyzyjny opis podniebnych zmagań i walk w pustynnym ukropie. Lądowanie ze spadochronem nad okupowaną Holandią oznacza dla pilota niewolę… „Raptownie dodałem gazu i mustang ryknął na pełnych obrotach. Szybkościomierz wskazywał coraz wyższe cyfry. Byłem już szybszy od bomby. Zbliżałem się pod kątem do mego obiektu i powoli szykowałem się do strzału. Czasu było dosyć, cel leciał po linii prostej, nie mógł zmienić kierunku, nie mógł wdać się w walkę ani dodać nagle gazu. Dziwnie było patrzeć na lecącą bombę.”

зарубежная классика

Niebo w ogniu

Japonia, II wojna światowa, rok 1944. Z pomysłu wiceadmirała Takijirō Ōnishi utworzono Kamikadze – samobójcze jednostki lotnicze. W bombardowaniach powietrznych pilot celował własnym samolotem. Blisko 5 tysięcy żołnierzy oddało własne życie w ofierze, za cesarza, za imperium. Opowieść powstała na podstawie pamiętnika jednego z pilotów. Fragment: „Słuchawki radiowe przyniosły znużony głos porucznika Siro Ogiu. Głos ten podziałał na rozgorączkowanego Taro niczym strumień lodowatej wody: – Jestem trafiony. Silnik się pali. Za chwilę zginę. Reszta formacji wyrwać się z walki, wrócić do bazy Sajonara. Tenno-heika banzai! Niech żyje cesarz! W pobliżu zaskoczonego Taro przewalił się samolot porucznika płonący jak żagiew. Niczym pocisk wpadł na jedną z nieprzyjacielskich maszyn, wpił się w jej kadłub, zwarł się z nią i jako jednolita masa runął ku lazurowi spokojnego morza”.

Bohdan Arct